"Bebekler ana rahminde akciğerleri olduğu halde hava ile soluk alıp vermezler, solunum işlemini plesenta sıvısı ile yaparlar ve akciğerleri bu sıvı doludur. İşte bebekler doğdukları zaman ağlayarak bu sıvıyı dışarı verirler ve akciğerlerini havayla doldururlar.
Oksijen akciğere ilk girdiğinde yanmaya sebep olur bunun verdiği acıda bebeğin ağlamasına neden olur..."
Yıllar yıllar önce bunu ilk duyduğumda üzülmüştüm...
Doğar doğmaz biz nekadar korku dolu gözlerle baksakta bu davranışa, doktorlar bebekleri baş aşşağı tutup sallar ağlatırlar ilk nefeslerini alabilmeleri sağlamak için ...
Bu hayatta insanoğlunun ilk gördüğü yardım ve yaşamak için aldığı bu ilk nefes ve bu nefes acı ile gelir onlara...
Sadece dur ve düşün , ilkide olsa sonuncusuda nefes almak ne acı bu hayatta!!!Üzül diye değil , anlaman için tüm bunlar...
Biraz önemsemek biraz zamanın biraz aldığın nefesin kıymetini bilmek için :)
Doğumundan itibaren öldüğüm bu hayatta nefes alabilmek acı verse de ... çok güzel...
YanıtlaSilMurat